Εδώ και χρόνια παλεύουμε με την ισορροπία ανάμεσα στην εργασία και την προσωπική ζωή, διατηρώντας μια πολυάσχολη εργασία ξεχωριστά από την ζωή στο σπίτι μας, και το αντίστροφο. Ωστόσο πρόσφατα, άκουσα κάτι που με προβλημάτισε!
Ψυχολόγος του Χάρβαρντ που ερευνά ζητήματα γνώσης και συναισθημάτων, έδωσε συνέντευξη σε ένα podcast. Όταν ζητήθηκε η γνώμη της σχετικά με την έννοια της ισορροπίας εργασίας-προσωπικής ζωής, απάντησε ότι γι 'αυτήν δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα. Υποστηρίζει ότι η "ισορροπία" υποδηλώνει ότι η εργασία και η προσωπική ζωή είναι αντίθετες δυνάμεις που δεν έχουν τίποτα κοινό. Σκεφτόμαστε συχνά πως έχουμε ένα σύνολο δεξιοτήτων για το γραφείο, και ένα άλλο σύνολο για το σπίτι. Η ψυχολόγος πιστεύει ότι ο καθένας μας πρέπει να επιδιώξει να φέρει τους δύο κόσμους πιο κοντά, να γίνει μια "συγχώνευση" των δεξιοτήτων.
Η ιδέα της ακούγεται απλή, αλλά στην πραγματικότητα είναι αρκετά επαναστατική. Μια συμβουλή που πήρα στο παρελθόν για την ισορροπία εργασίας-προσωπικής ζωής ήταν, "Όταν τα παιδιά σας είναι μικρά, μην ανησυχείτε γι 'αυτό, επειδή δεν θα θυμούνται." Με άλλα λόγια: Προχωρήστε με την εργασία σας και μπορείτε να είστε εκεί για τα παιδιά σας αργότερα. Περιττό να πούμε, ότι η προσέγγιση αυτή δε λειτουργεί. Η ένταση της προσπάθειας να κρατήσετε δύο διαφορετικές ζωές σε ισορροπία στρέφεται εναντίον σας και η ζωή στο σπίτι σας είναι συνήθως η πρώτη που επηρεάζεται. Και αυτό σημαίνει ότι θα επηρεάσει και την εργασία σας στην τελική, ακόμα κι αν αρχικά φαίνεται σαν να έχετε επιτύχει!
Η ψυχολόγος έχει περισσότερες από τέσσερις δεκαετίες έρευνας στον τομέα, αρκετός χρόνος για να επισφαλίσει τις ιδέες της. Ανακάλυψε ότι η αλλαγή νοοτροπίας με την ενσωμάτωση της εργασίας και της προσωπικής ζωής μπορεί να έχει δραματικά αποτελέσματα. Οι εταιρείες που προωθούν αυτό το είδος προσέγγισης γίνονται πιο καινοτόμες, αποδοτικές και προωθούν την κοινωνική συνείδηση. Οι εργαζόμενοι είναι λιγότερο αγχωμένοι και εξουθενωμένοι, πράγμα που σημαίνει ότι είναι σε καλύτερη θέση να λύσουν τα προβλήματα και να σκέφτονται ουσιαστικά τι κάνουν. Και αυτοί και οι οικογένειές τους είναι πολύ πιο ευτυχισμένοι.
Ένιωσα απελευθερωμένος όταν συνειδητοποίησα ότι δεν χρειάζεται κάποιος να είναι διαφορετικός στην εργασία, χωρίς να ανησυχώ για το πότε πρέπει να αλλάξω διάθεση. Αυτή η νοοτροπία με βοηθά επίσης να αντιμετωπίσω τις πιέσεις ό,τι κι αν γίνει. Για παράδειγμα, αν είμαι σε ένα επαγγελματικό ταξίδι, μπορώ να καλέσω τη σύζυγό μου να έρθει μαζί μου για να περάσουμε λίγο χρόνο μαζί τις ελεύθερες μας ώρες. Επίσης, μπορώ να κάνω κι άλλα παρεμφερή πράγματα που έχουν σημασία για μένα - όπως για παράδειγμα, την υγεία, την ευεξία και την φιλανθρωπία - μέρος της δουλειάς μου.